«Τα παιδιά που εν μια νυκτί - και πολύ προ μνημονίου - πετάχτηκαν από την κυβέρνηση Παπανδρέου στο περιθώριο της ανεργίας, αδειάζοντας τον δημόσιο τομέα από πολύτιμα μυαλά και χέρια, με συγκίνησαν με την ανακοίνωσή τους. Αλλά ας μου επιτρέψουν να τους πω ότι δεν χρωστάνε κανένα ευχαριστώ, ούτε σε μένα, ούτε σε κανέναν άλλο.
Αυτό αισθάνομαι και αυτό λέω.
Αντίθετα, πιστεύω πως όλοι εμείς, οι εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου τους χρωστάμε μια μεγάλη συγγνώμη για την προδοσία των ονείρων τους. Τους χρωστάμε επίσης, μια νέα διαβεβαίωση πως δεν τους ξεχάσαμε και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να νιώσουν δικαίωση.
Τους ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για τα αισθήματα που απλόχερα μου προσέφεραν, τις στιγμές του αγώνα που βρέθηκα στο πλάι τους. Και τους καλώ να μην ξεχάσουν ποτέ την φράση του Καζαντζάκη: “ Η νιότη ζητάει αθανασία, δεν την βρίσκει, συμβιβασμό δεν καταδέχεται, κι από περφάνια αρνιέται τα πάντα”.
Θα είμαι πάντα εδώ, δίπλα τους! Και δίπλα σε κάθε νέο που ξέρει και θέλει να αγωνίζεται για την κάνει το όνειρο αλήθεια!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου