«Αν μας αντέξει η σκηνή θα φανεί στο χειροκρότημα»….

Άρθρο του ΝΙΚΟΥ Ι. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Βουλευτή Αχαΐας 

Όταν είσαι σταθερός στους βασικούς προσανατολισμούς σου…

Όταν “ουκ ήλθες διακονηθήναι αλλά διακονήσαι”..

Όταν προσφέρεις την πολιτική φιλοδοξία και τη βόλεψη σου, «λύτρον» υπέρ των αδυνάτων...
Όταν λειτουργείς με την επίγνωση του χρέους προς την πατρίδα και την συνείδησή σου...
Όταν δεν ενυπάρχει μέσα σου η οξεία διάθεση αποφυγής του συμβιβασμού, με το εφήμερο αξίωμα που αυτό υπαγορεύει ως κανόνα συμπεριφοράς...

Όταν δεν θέλεις να πειστεί κανείς από τα επιχειρήματα ή τις πράξεις σου γιατί δεν παριστάνεις τον οδηγό άλλων...

Όταν πιστεύεις πως ο καθένας μόνος του έχει την υποχρέωση, να πείσει τον εαυτό του και πρέπει μόνος του να πάρει τις δικές του αποφάσεις και τον δικό του δρόμο να επιλέξει…..

Τότε ναι, είσαι σίγουρος -όπως και εγώ είμαι- ότι καθημερινά γύρω σου, όσο και αν στροβιλίζουν ισχυροί άνεμοι, όσο και αν προσπαθούν κάποιοι να σε ρίξουν κάτω, θα υπάρχουν πάντα πολλοί συνοδίτες που θα απλώνουν χέρι φιλίας και θα βάζουν «πλάτη» συμπαράστασης στα ΔΥΣΚΟΛΑ…..

Αυτές τις μέρες της “αυτοαπομόνωσης μου”, πολλοί που δεν θέλουν να λιποτακτήσουν από τις αρχές και τις δεσμεύσεις μας, παίρνουν θέση σε αυτή την πυριφλεγή εποχή, χωρίς προσωπική ιδιοτέλεια ή μικροπολιτική υστεροβουλία.

 

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ