η οποία βιώνει τον δικό της «Γολγοθά», χωρίς ωστόσο να ξέρει εάν και πότε θα έρθει η «Ανάσταση», σε μια υπόθεση που θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει βιβλίο ή ακόμη και σενάριο κινηματογραφικής ταινίας.
Ο γάμος της με πρώην διευθυντικό στέλεχος τράπεζας που διέπραξε το αδίκημα της υπεξαίρεσης χρημάτων, έμελε να σημαδέψει τη δική της ζωή, η οποία μετατράπηκε από το 2001 σε καθημερινό αγώνα επιβίωσης για την ίδια και τα δυο της παιδιά.
Έναν αγώνα άνισο όπως αποδεικνύεται, αφού από τη μια ημέρα στην άλλη βρέθηκε να δέχεται απειλές, χάνοντας ταυτόχρονα και όλα τα προσωπικά της περιουσιακά στοιχεία, τα οποία μάταια προσπαθεί να ανακτήσει παρά τις δικαστικές αποφάσεις που τη δικαιώνουν, τόσο η απόφαση του Εφετείου Πατρών όσο και η απόφαση του Αρείου Πάγου.
Συντάραξε το Πανελλήνιο
Πρόκειται για την ιστορία της Μαρίας Μπέκου, που ήταν παντρεμένη με τον Ανδρέα Δεσύλλα, ο οποίος ήταν υποδιευθυντής του καταστήματος της Alpha Bank στην Αμαλιάδα.
Η υπόθεση ήρθε στο φως της δημοσιότητας το 2001, όταν τα σκάνδαλα του χρηματιστηρίου ακολουθούσαν το ένα το άλλο, και συντάραξε την Ηλεία αλλά και το Πανελλήνιο.
Ο τότε υποδιευθυντής της τράπεζας βρέθηκε να κατηγορείται ότι υπεξαίρεσε το χρηματικό ποσό των 282.500.000 δραχμών τότε, περίπου 830.000 ευρώ σήμερα, χρήματα τα οποία χάθηκαν στο χρηματιστήριο, αφού ο ίδιος φαίνεται ότι είχε «εθιστεί», προβαίνοντας σε διάφορες παράνομες διαδικασίες με χρήματα πελατών της τράπεζας και με την έκδοση δανείων σε πρόσωπα που δεν είχαν ιδέα.
Η Μαρία Μπέκου πληροφορήθηκε τι είχε συμβεί τον Ιανουάριο του 2001, όταν πια το σκάνδαλο είχε ξεσπάσει, από τον ίδιο το σύζυγό της ο οποίος της ζήτησε να τον βοηθήσει μέχρι να τακτοποιηθεί η υπόθεση με τα χρήματα που είχε καταχραστεί από την τράπεζα, από τη στιγμή μάλιστα που ο ίδιος δεν είχε περιουσιακά στοιχεία στο όνομά του.
Όπως υποστηρίζει η ίδια μιλώντας στο patrisnews.com, για καθαρά ανθρωπιστικούς λόγους θέλησε να βοηθήσει τον πρώην σύζυγό της (σ.σ. δεν έχουν πάρει διαζύγιο), χωρίς ωστόσο να μπορεί να φανταστεί αυτό που θα επακολουθούσε.
Δεν γνώριζε τι υπέγραψε
Μία εβδομάδα περίπου μετά τις αποκαλύψεις για την κατάχρηση στην τράπεζα, η ίδια μαζί με τον τότε σύζυγό της και την πεθερά της, επισκέφθηκαν τα περιφερειακά γραφεία της Τράπεζας και έπειτα από μεγάλη συζήτηση, η γυναίκα δέχτηκε να βάλει κάποια από τα περιουσιακά της στοιχεία ως υποθήκη- ασφάλεια, μέχρι να διαλευκανθεί η υπόθεση με την κατάχρηση του συζύγου της.
Όπως λέει η ίδια, δεν απέρριψε τότε και το ενδεχόμενο προσημείωσης-υποθήκης υπέρ της τράπεζας ενός μόνο ακινήτου από την προσωπική της περιουσία.
Επί της ουσίας η ίδια δήλωσε στους εκπροσώπους της τράπεζας ότι θα έμπαινε εγγυήτρια και μόνο, όχι όμως ότι θα αναλάμβανε και την ευθύνη για την επιστροφή των χρημάτων.
Η ιστορία όμως δεν εξελίχθηκε τόσο ανώδυνα, και επί της ουσίας για την Μαρία Μπέκου τότε ξεκινούσαν όλα…
Όπως έχει καταγγείλει η ίδια στις αστυνομικές και τις δικαστικές αρχές που χειρίστηκαν την υπόθεση, δέχτηκε πολλές απειλές και την Κυριακή 19 Ιανουαρίου του 2001 μετέβη με τον σύζυγο και την πεθερά της στην παλαιά εθνική οδό Πατρών-Πύργου, έξω από το πρώην εργοστάσιο τοματοπολτού «Αστερίς» και εκεί στελέχη της Τράπεζας την ανάγκασαν να υπογράψει ένα έγγραφο-συμφωνητικό, το οποίο ούτε καν πρόλαβε να διαβάσει.
Όπως αποδείχθηκε στην πορεία, το συγκεκριμένο έγγραφο δήλωνε πώς η Μπέκου με την υπογραφή της αναλαμβάνει ως αυτοφειλέτης με ατομική ευθύνη (ρισκάροντας δηλαδή όλη την προσωπική της περιουσία) να ξεπληρώσει τα χρέη του συζύγου της, εντός διμήνου, έντοκα μάλιστα.
Δικαστικός αγώνας
Το περιεχόμενο του εγγράφου η ίδια το πληροφορήθηκε αργότερα και ξεκίνησε έναν απίστευτο δικαστικό αγώνα κατά της Alpha Bank, προκειμένου να σώσει την περιουσία της και τα προσωπικά της χρήματα, αφού από τη μια μέρα στην άλλη, μέσα σε δύο ημέρες όλα της τα ακίνητα πέρασαν στην τράπεζα.
Πρόκειται για μία μεζονέτα με οικόπεδο στην Καλλιθέα Αττικής, ένα νεοκλασικό σπίτι στα Λεχαινά, ένα πέτρινο σπίτι, χωράφια και οικόπεδα στην ορεινή Ναυπακτία και μαζί χάθηκαν και τα χρήματα από τις προσωπικές της καταθέσεις.
«Θέλησα να βοηθήσω, επειδή ήταν και τα παιδιά, και δέχτηκα να μπω ως εγγυήτρια, όχι να πληρώσω με την περιουσία μου το ποσό που καταχράστηκε ο πρώην σύζυγος. Έτσι βρέθηκα χωρίς περιουσία από τη μια ημέρα στην άλλη, χρεωμένη, έχω μπεί στον Τειρεσία και ουσιαστικά καταστράφηκα χωρίς να φταίω. Αυτό που ζητάω είναι να μου δώσουν πίσω τα περιουσιακά μου στοιχεία και τα χρήματά μου» δήλωσε στο patrisnews.com η κα Μπέκου.
Η ίδια ξεκινά δικαστικό αγώνα και το 2005 δικαιώνεται με απόφαση του Εφετείου Πατρών, το οποίο δέχεται ότι η υπογραφή της γυναίκας στο ιδιωτικό συμφωνητικό ήταν λόγω πλάνης και ζητά την ακύρωση διαταγής πληρωμής.
Μετά από αυτή την απόφαση η τράπεζα προσφεύγει στον Άρειο Πάγο και το 2006 εκδίδεται απόφαση η οποία δικαιώνει και πάλι την κα Μπέκου, καθώς απορρίπτει την αίτηση της Τράπεζας για αναίρεση της απόφασης του Εφετείου Πατρών.
Μετά την έκδοση των αποφάσεων η κα Μπέκου ξεκινά άλλο αγώνα και με εξώδικα προς την τράπεζα ζητά την άρση της παράνομης κατάσχεσης των περιουσιακών της στοιχείων, ωστόσο μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα προς αυτή την κατεύθυνση.
Προσφεύγει και στο Υπουργείο Οικονομίας και Ανταγωνιστικότητας (Γενική Γραμματεία Καταναλωτή) και δύο φορές έχει αποσταλεί έγγραφο στην τράπεζα για ικανοποίηση του αιτήματός της, όμως και πάλι δεν έχει γίνει τίποτα.
Σε εξώδικη απάντηση που απέστειλε η τράπεζα το 2010 στην κα Μπέκου, υποστηρίζει ότι τόσο η απόφαση του Εφετείου Πατρών όσο και η απόφαση του Αρείου Πάγου, δεν θίγουν τις απαιτήσεις της τράπεζας εναντίον της από τα χρέη του συζύγου της, για τα οποία φαίνεται να ευθύνεται, σύμφωνα με το σκεπτικό της τράπεζας, μέχρι της αξίας των προσημειωθέντων υπέρ αυτής ακινήτων και χαρακτηρίζει αβάσιμο το αίτημά της.
Ερώτηση στη Βουλή
Πρόσφατα, έθεσε ερώτημα στη Βουλή προς τους Υπουργούς Οικονομικών και Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Νάσος Αθανασίου, ο οποίος θέτει θέμα υιοθέτησης ανήθικων ή και παράνομων τακτικών από τα τραπεζικά ιδρύματα σε καιρό κρίσης και με αφορμή την υπόθεση της κας Μπέκου υποστηρίζει ότι η η ALPHA BANK πέτυχε υπό αμφιλεγόμενες συνθήκες τη σύναψη ιδιωτικού συμφωνητικού με τον υπόχρεο οφειλής προς αυτή, για την οποία η ίδια προσέφυγε μάλιστα δικαστικώς, προκειμένου να διασφαλίσει την κατάσχεση των κινητών περιουσιακών στοιχείων του υπόχρεου και των εγγυητών αυτού, όπως και την προσημείωση και υποθήκη της ακίνητης περιουσίας τους έως του συνολικού ύψους της οφειλής.
Στην ερώτησή του ο κ. Αθανασίου τονίζει ότι:
Η παρανομία της εν λόγω τράπεζας έγκειται στο γεγονός ότι συνεχίζει να αγνοεί:
τόσο την απόφαση του Εφετείου Πατρών (υπ’ αριθμ.262/2005) με την οποία ακυρώνεται πρότερη απόφαση διαταγής πληρωμής (υπ’ αριθμ.59/2001 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αμαλιάδας),
όσο και την αμετάκλητη και οριστική απόφαση του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου (υπ’ αριθμ.1096/2006 Ζ΄Πολιτικό Τμήμα) με την οποία απορρίπτεται σχετική αίτησή της για αναίρεση της απόφασης του Εφετείου Πατρών.
Γι’ αυτό και ρωτά τους Υπουργούς, μεταξύ άλλων, ποιο είναι το θεσμοθετημένο πλαίσιο ελέγχου του Υπουργείου Οικονομικών εντός του οποίου διεξάγεται η διαδικασία επιτήρησης της επίλυσης των οικονομικών διαφορών μεταξύ τραπεζικών ιδρυμάτων και πολιτών και πώς θα αντιμετωπιστούν οι μεμονωμένες περιπτώσεις ασυδοσίας των τραπεζών.
Ακόμη και σήμερα η κα Μπέκου δεν έχει σταματήσει να είναι σε επαφή με την τράπεζα, ζητώντας τη δικαίωσή της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου